YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/1575
KARAR NO : 2019/9593
KARAR TARİHİ : 06.05.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık …’nin aşamalarda değişmeyen beyanlarında oğlu ile mağdur … arasındaki kavgayı ayırmaya çalıştığını, mağduru darp etmediğini belirttiği, mağdur …’ın ise sanık …’nin kavga esnasında gelerek kendilerini ayırdığına ancak bu sırada kendisini bir kez tokat atarak darp ettiğine dair sanığın savunmalarını destekler nitelikteki beyanları ve tanık …’ın kavga sırasında sopa kullanılmadığına dair beyanı birlikte değerlendirildiğinde, sanığın eyleminin TCK’nin 86/2. maddesinde düzenlenen kasten basit yaralama suçunu oluşturduğu anlaşılarak; soruşturulması ve takibi şikayete bağlı olan kasten basit yaralama suçu ile ilgili olarak mağdur …’ın şikayetçi olmadığı dikkate alınarak, TCK’nin 73/6. maddesi gereğince sanığa da şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediğinin sorulması, kabul etmesi halinde ise, CMK’nin 223/8. maddesi gereğince kamu davasının düşmesine karar verilmesi, aksi halde yargılamaya devamla hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmeyerek eksik inceleme ve yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
2) Sanık hakkında tekerrüre Esas alınan Uzunköprü Sulh Ceza Mahkemesinin 08/06/2011 tarihli 2009/118 Esas 2011/285 Karar sayılı ilamında sanığın mükerrerliğine karar verildiği ancak bu hükmün yapılan temyiz incelemesinde, hüküm fıkrasında yer alan TCK’nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın mükerrerlik şartlarının oluşmaması nedeniyle Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 05/02/2014 tarihli 2012/35174 Esas, 2014/3545 Karar sayılı ilamı ile çıkartılmak suretiyle düzeltilerek onandığı, bu haliyle sanık hakkında 2. kez mükerrerlik şartlarının oluşmadığının gözetilmemesi,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeple, 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 06.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.