Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2019/1559 E. 2019/9571 K. 06.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/1559
KARAR NO : 2019/9571
KARAR TARİHİ : 06.05.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Katılan … hakkında…Üniversitesi Sağlık Araştırma ve Uygulama Merkezi tarafından düzenlenen 09.05.2015 tarihli raporda yaralanmalarından hangisinin ne şekilde basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek nitelikte olduğu hususunun denetime olanak verecek açıklıkta belirtilmediği ve ayrıca raporda alnının solunda 4-5 cm kesi, yüzün sağında 6-7 cm sıyrık tespit edildiğinin bildirildiği, ancak katılanın yüz sınırları içerisinde tespit edilen bu yaralanmalarının yüzde sabit ize neden olup olmadığı hususunda görüş bildirilmediği ve bu hususta rapor da aldırılmadığı anlaşılmakla; katılanın tüm tedavi evrakları ve raporları ile birlikte en yakın Adli Tıp Şube Müdürlüğüne sevki ile yaralanmasının basit tıbbi müdahale ile giderilebilir nitelikte olup olmadığı ve yüzde sabit ize neden olup olmadığı hususlarında rapor aldırılarak, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2) Sanığın aşamalarda savunmasında, katılanın kendisine hakaret etmesi üzerine kavga olayının yaşandığını belirtmesi, kavga olayında sanık ile katılanın karşılıklı birbirlerini yaralamaları ve tanıkların olayın başlangıç anına ilişkin bilgi ve görgülerinin bulunmaması karşısında, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinden Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas – 2002/367 Karar sayılı kararı uyarınca, sanık lehine 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari seviyede uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53/1. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanığın ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 06.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.