Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2019/14110 E. 2019/21008 K. 19.11.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/14110
KARAR NO : 2019/21008
KARAR TARİHİ : 19.11.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Basit yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Sanık hakkında Elazığ Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesi tarafından 30.04.2015 tarihinde düzenlenen raporda, sanığın “‘başka türlü adlandırılamayan duygu durum bozukluğu’ denilen ruhsal rahatsızlığa duçar olduğunu, işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama yeteneğini yitirdiğini, bu nedenle TCK’nin 32/2 maddesinden istifade edeceğininin belirtildiği, ancak TCK’nin 32/1 ve 32/2. maddeleri birlikte değerlendirildiğinde; işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama yeteneğini yitirdiği belirtilen sanık hakkında TCK’nin 32/2. hükümlerinin uygulanma olanağının bulunmadığı, mevcut haliyle hükme esas alınan raporun kendi içinde çelişki arz ettiği, bu kapsamda sanığın suç tarihi itibariyle TCK’nin 32. maddesi kapsamında akıl hastalığının derecesi ve TCK’nin 32. maddesinin hangi fıkrası kapsamında kaldığının, Adli Tıp Kurumu ilgili İhtisas Dairesinden veya tam teşekküllü Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesinden ya da Tıp Fakültelerinin Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Başkanlıklarından alınacak sağlık kurulu raporu ile tespiti gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
2) Sanık hakkında cezai ehliyetinin olmadığının belirtilmesi ve TCK’nin 32/2. maddesinin uygulanması karşısında, 5271 sayılı CMK’nin 150/2. maddesi uyarınca sanığın zorunlu müdafii huzurunda savunması alınmadan savunma hakkının kısıtlanması suretiyle hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.