Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2019/13524 E. 2019/15432 K. 10.09.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/13524
KARAR NO : 2019/15432
KARAR TARİHİ : 10.09.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyete, beraatlere dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanıklar …, …, … ve … haklarında kasten yaralama suçlarından verilen beraat kararlarına yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılanlar vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık … hakkında katılan …’ye yönelik kasten yaralama suçundan verilen beraat hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Sanık … hakkında katılan …’ye yönelik kasten yaralama suçundan açılan kamu davasında, sanığın beraatine karar verilmesine rağmen, sanığın kendisini vekille temsil ettiren katılan … yararına maktu vekalet ücreti ödemesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan … vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeple, 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesi gereğince, hükmün katılanlar lehine vekalet ücreti ödenmesine ilişkin (8.) paragrafında iki kez yer alan ”ve Nazmi” ibarelerinin hükümden çıkartılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
3) Sanık … hakkında katılan …’ye yönelik kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 51/3. maddesi gereğince belirlenen denetim süresinin, hükmolunan hapis cezasından daha az olamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan … vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle, 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca  isteme aykırı BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, hükmün (7.) bölümünün 5237 sayılı TCK’nin 51/3. maddesinin uygulandığı (d) numaralı paragrafındaki “1 yıl” ibaresinin çıkartılarak yerine “1 yıl 3 ay” ibaresinin eklenmesi, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.