YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/11529
KARAR NO : 2019/10207
KARAR TARİHİ : 13.05.2019
Kasten yaralama suçlarından sanık …’nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 86/3-a, 62 ve 52. maddeleri gereğince iki kez 3.000,00 Türk Lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının ayrı ayrı geri bırakılmasına ve 5 yıl denetim süresi belirlenmesine dair İzmir kapatılan 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 13.05.2008 tarihli ve 2007/2539 Esas, 2008/471 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, sanığın 22.01.2009 tarihinde işlediği kasten yaralama suçundan mahkumiyetine ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5 yıl denetim süresi belirlenmesine dair İzmir 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 20.12.2010 tarihli ve 2009/311 Esas, 2010/997 sayılı kararı nedeniyle deneme süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlediğine dair yapılan ihbar üzerine, 5271 sayılı Kanun’un 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanması ile adı geçen sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 86/3-a, 62 ve 52. maddeleri gereğince iki kez 3.000,00 Türk Lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına dair İzmir 22. Asliye Ceza Mahkemesinin 25.12.2018 tarihli ve 2018/1037 Esas, 2018/1235 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 01.04.2019 tarih ve 2019/697 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 09.04.2019 tarih ve 2019/36417 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
1) İzmir 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 20.12.2010 tarihli ve 2009/311 esas, 2010/997 sayılı kararı ile sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş bulunulması karşısında, kurulan hükmün henüz hukuki bir sonuç doğurmadığı, bu hükmün İzmir kapatılan 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 13.05.2008 tarihli ve 2007/2539 Esas, 2008/1560 sayılı kararı yönünden denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işleme olarak kabul edilemeyeceği gözetilmeden yazılı şekilde hükmün açıklanmasına karar verilmesinde,
2) Kabule göre de, sanığın yüklenen suçu 13.10.2007 tarihinde işlediği, hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının ise 25/07/2008 tarihinde kesinleştiği, denetim süresi içerisinde 22.01.2009 tarihinde yeniden suç işlediği, 5271 sayılı Kanun’un 231/8-son cümlesi gereğince 25.07.2008 ile 22.01.2009 tarihleri arasında dava zamanaşımı süresinin durduğu, 5237 sayılı Kanun’un 66/1-e maddesi gereğince deneme süresi içinde işlenen suç tarihi olan 22.01.2009 gününden hükmün açıklanmasına ilişkin kararın verildiği 05.12.2018 tarihine kadar dava zamanaşımı süresinin dolduğu nazara alınmadan davanın düşürülmesi yerine yargılamaya devamla sanığın mahkumiyetine dair yazılı şekilde hüküm kurulmasında, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK’nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; İzmir 22. Asliye Ceza Mahkemesinin 25.12.2018 tarihli ve 2018/1037 Esas, 2018/1235 sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nin 309/4. maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 13.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.