Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2018/9168 E. 2019/9584 K. 06.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/9168
KARAR NO : 2019/9584
KARAR TARİHİ : 06.05.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık … hakkında mağdur …’e yönelik kasten yaralama ve 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçlarından sanık … hakkında mağdur …’ye yönelik olası kastla yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
Tekerrüre esas sabıkası olan sanık … hakkında TCK’nin 58. maddesinde yazılı tekerrür hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanıklar hakkında verilen hapis cezaları yönünden; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık …’in ve sanık … müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık … hakkında genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçu nedeniyle kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;Tekerrüre esas sabıkası olan sanık … hakkında TCK’nin 58. maddesinde yazılı tekerrür hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
a) Oluşa ve dosya kapsamına göre; olay günü aracı ile seyir halinde olan sanık …’in trafikte yine karşı şeritten aracıyla seyir halinde gelen ve aralarında önceye dayalı husumet olan mağdur … ile karşılaştığı esnada aracını durdurmaksızın ele geçmeyen av tüfeği ile mağdurun aracına doğru 1 el ateş ettiği, ancak söz konusu saçmaların mağdurun aracına isabet almadığı olayda; 5237 sayılı TCK’nin 170/1-c. maddesinde düzenlenen genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçunun unsurlarının oluşmadığı anlaşılmakla, sanığın eyleminin TCK’nin 106/2-a maddesinde düzenlenen silahla tehdit ile TCK’nin 86/2, 86/3-e ve 35. maddelerinde düzenlenen kasten silahla yaralamaya teşebbüs suçlarından hangisinin kapsamında kaldığının tartışılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde cezalandırılmasına karar verilmesi,
b) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ceza miktarı açısından CMUK’un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 06.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.