Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2018/8889 E. 2019/1037 K. 24.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/8889
KARAR NO : 2019/1037
KARAR TARİHİ : 24.01.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 tarih ve 2015/1167 Esas- 2017/247 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK’nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK’nin 226. maddesine muhalefet edilmesi,
2) Sanığın, katılanı, adli emanete alınan 9 mm. çapındaki yerli yapım tabanca ile yaklaşık bir metre mesafeden bacaklarına doğru üç kez kez ateş ederek Adli Tıp 2.İhtisas Kurulunun 20.05.2015 tarihli raporunda belirtildiği üzere, ”sağ femur anteriorda ve posteriorda 1 cm, sağ ayak anterior ve posteriorda 1 cm, sol diz arka lateralinde 1 cm’lik mermi giriş çıkış delikleri sebebiyle duyu ve organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflamasına neden olacak” şekilde yaraladığı olayda; suçun işleniş biçimi, meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı, darbe sayısının çokluğu, kastının yoğunluğu da dikkate alınarak, 5237 sayılı TCK’nin 61. maddesi ve TCK 3. maddesindeki orantılılık ilkesi gereğince temel ceza belirlenirken sonuca etkili olacak şekilde alt sınırdan uzaklaşılması gerektiği halde, temel hapis cezasının alt sınırdan belirlenerek sanığa eksik ceza tayini,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24.01.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.