Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2018/8149 E. 2019/536 K. 21.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/8149
KARAR NO : 2019/536
KARAR TARİHİ : 21.01.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Hükmün sanık …’ın yokluğunda verildiği, gerekçeli kararın sanığın Bartın Asliye Ceza Mahkemesinde 04.05.2012 tarihli duruşmadaki beyanında bildirdiği en son adresine tebliğe çıkarılmaksızın doğrudan mernis adresine 7201 sayılı Kanun’un 21/2. maddesine göre tebliğ edildiği anlaşılmakla, sanık …’a yapılan gerekçeli karar tebliğinin usulsüz olması nedeniyle sanığın öğrenme üzerine temyizinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
1) Sanıklar … ve … hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanıkların temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2) Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Tekerrüre esas alınan Amasra Sulh Ceza Mahkemesinin 2009/143 Esas, 2010/1 Karar sayılı mahkumiyet hükmünün 1412 sayılı CMUK’un 305/1-1. maddesi gereğince kesin nitelikte olduğu ve aynı maddenin son fıkrası uyarınca tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas başka mahkumiyet hükmü bulunmakla, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, sanık hakkındaki hükümde TCK’nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin paragrafta yer alan “Amasra (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesinin 15.01.2010 tarih ve 2009/143 Esas, 2010/1 Karar sayılı ilamı” şeklindeki ibarenin çıkartılması, yerine “Bartın Asliye Ceza Mahkemesinin 17.06.2009 tarih, 2008/1019 Esas, 2009/571 Karar sayılı ilamı ile silahla tehdit suçundan verilen 1 yıl 8 ay hapis cezasına ilişkin mahkumiyeti” şeklindeki ibarenin ve bu paragraftan sonra gelmek üzere “CMUK’un 326/son maddesi uyarınca da, Ceza Genel Kurulunun 14.06.2011 tarihli, Esas 2011/2-60, Karar 2011/126 sayılı kararında ayrıntıları belirtildiği üzere, 5275 sayılı Kanun’un 108/2. maddesi uyarınca mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, Amasra (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesinin 15.01.2010 tarih ve 2009/143 Esas, 2010/1 Karar sayılı ilamı ile verilen ceza miktarının esas alınması suretiyle belirlenmesine” şeklindeki paragrafın eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.01.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.