Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2018/7994 E. 2019/812 K. 23.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/7994
KARAR NO : 2019/812
KARAR TARİHİ : 23.01.2019

Kasten yaralama suçundan suça sürüklenen çocuk …’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 29/1, 31/3 ve 62. maddeleri uyarınca 1.000,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Marmaris 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.05.2017 tarihli ve 2016/864 Esas, 2017/413 sayılı kararına karşı suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından yapılan itirazın reddine ilişkin Muğla 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 06.12.2017 tarihli ve 2017/374 değişik iş sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 08.11.2018 tarih ve 2018/11935 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 16.11.2018 tarih ve 2018/91408 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.01.2013 tarihli ve 2012/10-534 Esas, 2013/15 sayılı kararı uyarınca, itiraz merciinin yapacağı incelemeyi sadece 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231. maddesinin 6. fıkrasında yer alan suça ve sanığa ilişkin objektif uygulama koşullarının var olup olmadığı ile sınırlı olarak değil, hem maddi olay hem de hukuki yönden yapması gerektiği yönündeki açıklama nazara alınarak yapılan incelemede,
Dosya kapsamına göre, müşteki …’nın karar kesinleşmeden önce 29.05.2017 tarihinde verdiği dilekçe ile suça sürüklenen çocuk hakkındaki şikayetinden vazgeçtiğini bildirmiş olması karşısında, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 73/4. maddesinde yer alan “Kovuşturma yapılabilmesi şikayete bağlı suçlarda kanunda aksi yazılı olmadıkça suçtan zarar gören kişinin vazgeçmesi davayı düşürür ve hükmün kesinleşmesinden sonraki vazgeçme cezanın infazına engel olmaz.” hükmü uyarınca, hüküm kesinleşmeden şikayetten vazgeçildiği gözetilmeden, itirazın kabulü yerine reddine karar verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK’nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Muğla 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 06/12/2017 tarihli ve 2017/374 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nin 309/4.maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 23.01.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.