YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/7899
KARAR NO : 2019/237
KARAR TARİHİ : 09.01.2019
Kasten yaralama suçundan sanık …’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 86/3-e, 29/1, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 2.240,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, mala zarar verme suçu bakımından beraatine dair Bucak Asliye Ceza Mahkemesinin 08.01.2015 tarihli ve 2014/35 Esas, 2015/17 sayılı kararının Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 28.03.2016 tarihli 2015/28890 Esas, 2016/7692 karar sayılı ilamı ile mala zarar verme suçu yönünden bozulmasını müteakip, dosyanın yeniden ele alınarak, yapılan yargılama neticesinde sanığın mala zarar verme suçundan anılan Kanun’un 151/1, 29/1, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 2.240,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Bucak 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 23.01.2018 tarihli 2016/273 Esas, 2018/333 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 26.10.2018 tarih ve 2018/9003 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 08.11.2018 tarih ve 2018/89210 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, sanığın sopa ile müşteki …’a vurması sonucunda, müştekinin yaralanması ve gözlüğünün kırılması şeklinde gerçekleşen olayda kasten yaralama suçunun yanında mala zarar verme suçundan da hüküm kurulduğu anlaşılmakla,
5237 sayılı Türk Ceza Kanunun’un 44. maddesi uyarınca ‘‘İşlediği bir fiil ile birden fazla farklı suçun oluşmasına sebebiyet veren kişi, bunlardan en ağır cezayı gerektiren suçtan dolayı cezalandırılır.” şeklindeki düzenleme karşısında farklı neviden fikri içtima hükümleri uyarınca sadece daha ağır cezayı gerektiren suçtan mahkumiyet kararı verilmesi gerektiği cihetle, hatalı değerlendirme sonucu yazılı şekilde her iki suçtan ayrı ayrı mahkumiyetine karar verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK’nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Bucak Asliye Ceza Mahkemesinin 08.01.2015 tarihli ve 2014/35 Esas, 2015/17 sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nin 309/4. maddesinin (d) bendi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, sanık …’ın …’ı yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün kaldırılmasına, hükmün 6 no’lu paragrafının hükümden çıkartılmasına, hükmün diğer kısımlarının aynen bırakılmasına, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 09.01.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.