YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/7898
KARAR NO : 2018/19332
KARAR TARİHİ : 12.12.2018
Basit yaralama suçundan sanık …’in 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 29 ve 62/1. maddeleri gereğince iki kez 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5 yıl süreyle denetim süresine tabi tutulmasına dair….Asliye Ceza Mahkemesinin 14.10.2014 tarihli ve 2013/195 Esas, 2014/274 sayılı kararının itiraz edilmeden kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlediğinden bahisle hükmün açıklanmasına, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 29 ve 62/1. maddeleri gereğince iki kez 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin….Asliye Ceza Mahkemesinin 25.11.2016 tarihli ve 2016/647 Esas, 2016/1126 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 25.10.2018 tarih ve 2018/6203 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 08.11.2018 tarih ve 2018/89200 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 50/3. maddesinde yer alan “Daha önce hapis cezasına mahkum edilmemiş olmak koşuluyla, mahkum olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile fiili işlediği tarihte on sekiz yaşını doldurmamış veya altmış beş yaşını bitirmiş bulunanların mahkum edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir” şeklindeki düzenleme karşısında, sanık hakkında verilen kısa süreli hapis cezasının seçenek yaptırıma çevrilmesinin zorunlu olduğu gözetilmeksizin, yazılı şekilde karar verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK’nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden;….Asliye Ceza Mahkemesinin 25.11.2016 tarihli ve 2016/647 Esas, 2016/1126 sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nin 309/4. maddesinin (d) bendi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, sanık hakkında hükmedilen 25 gün hapis cezalarının 5237 sayılı TCK’nin 50/3. maddesi delaletiyle aynı kanunun 50/1-d. maddesi gereğince ayrı ayrı 2 kez “25 gün süre ile sanığın ikamet ettiği mücavir alan sınırları içerisinde alkollü içki servisi yapılan eğlence mekanlarına gitmekten yasaklanması tedbirine çevrilmesine”, şeklinde düzeltilip, hükmün diğer bölümlerinin aynen korunmasına, infazın bu şekilde yapılmasına, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 12.12.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.