Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2018/7892 E. 2018/19326 K. 12.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/7892
KARAR NO : 2018/19326
KARAR TARİHİ : 12.12.2018

Silahla tehdit suçundan sanık … ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 106/2-a maddesi gereğince 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun’un 58/6. maddesi gereğince cezasının infazının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre yapılmasına dair…. 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 17.05.2016 tarihli ve 2013/40 Esas, 2016/332 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 01.11.2018 tarih ve 2018/7261 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 09.11.2018 tarih ve 2018/89861 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, karar tarihinde yürürlükte bulunan 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun Yürürlük Ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un geçici 2. maddesinde yer alan “(1) Bölge adliye mahkemeleri faaliyete geçinceye kadar hapis cezasından çevrilenler hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirası dahil adli para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı temyiz yoluna başvurulamaz.” ve aynı Kanun’un 8. maddesi gereğince halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı (mülga) Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesinin son cümlesindeki “bu suretle verilen hükümler tekerrüre esas olmaz” şeklindeki hükümler karşısında, adı geçen sanığın…. 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 09.12.2010 tarihli ve 2009/1129 Esas, 2010/1091 sayılı ilamıyla mahkum olduğu 740,00 Türk Lirası adli para cezasının kesin nitelikte olduğu ve tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden hapis cezasının infazının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK’nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Kanun yararına bozma isteminin kapsamına, talebin niteliğine göre; 28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve 21.02.2018 tarihli ve 30339 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 09.02.2018 gün ve 2018/1 sayılı kararının “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümüne İlişkin Ortak Hükümler” kısmı uyarınca Yüksek Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait olduğundan, Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE ve dosyanın incelenmek üzere ilgili Daireye GÖNDERİLMESİNE, 12.12.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.