YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/70
KARAR NO : 2018/4537
KARAR TARİHİ : 14.03.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyetine, beraatine dair
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Müşteki …’ aşamalarda müşteki sıfatıyla şikayet ve katılma hususunun sorulmadığı görülmekle süresinde temyiz dilekçesi vererek kararı temyiz eden müştekinin 5271 sayılı CMK’nin 260/1. maddesi uyarınca hükmü temyize hakkı bulunduğundan müştekinin 5271 sayılı CMK’nin 237/2. maddesi uyarınca davaya katılan olarak katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
1) Sanık … hakkında katılan …’ı silahla kasten yaralamaya teşebbüs suçundan kurulan beraat hükmüne ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığa yüklenen suçun gerektirdiği cezanın yasada belirtilen türü ve üst sınırına göre; 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık asli zamanaşımı süresine tabi olduğu, en son zamanaşımını kesen işlem olan sanığın sorgusunun yapıldığı 16.10.2007 tarihinden itibaren temyiz inceleme tarihine kadar TCK’nin 66. ve 67. maddelerinde öngörülen 8 yıllık asli zamanaşımı süresinin gerçekleşmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA ve gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle sanık hakkında açılan kamu davasının CMUK’un 322. ve CMK’nin 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE,
2) Sanık … hakkında müşteki Veysel’i silahla kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Alt sınırı beş yıldan az olmayan hapis cezasını gerektiren yaralama suçundan yargılanan sanığın duruşmada hazır bulundurulması, bunun mümkün olmaması durumunda ise SEGBİS sistemi aracılığıyla savunmasının alınması gerektiği gözetilmeden; sanığın talimat ile ifadesi alınarak yokluğunda yargılamaya devam edilerek hüküm kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK’nin 193. ve 196. maddelerine aykırı davranılması,
Kabul ve uygulamaya göre;
b) Kasten yaralama suçundan, 5271 sayılı CMK’nin 226/1 maddesi gereğince ek savunma hakkı verilmeden, TCK’nin 87/1-d, son cümlesinin uygulanması,
c) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14/03/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.