YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/6077
KARAR NO : 2019/6295
KARAR TARİHİ : 25.03.2019
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet ve beraat
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık … hakkında 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ve sanık … hakkında suçluyu kayırma suçundan verilen beraat kararı yönünden katılanlar vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Katılanların 6136 sayılı Kanun’a muhalefet ve suçluyu kayırma suçlarının mağduru olmadığı ve bu nedenle suçtan zarar gören sıfatının bulunmadığı anlaşılmakla, temyiz eden katılanlar vekilinin temyiz isteğinin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ve CMUK’un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık … hakkında katılanlar … ve …’a yönelik kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik yapılan incelemede;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin ve katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
3) Sanık 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz incelemesine;
Sanık hakkında verilen hapis cezası yönünde; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanık hakkında 6136 sayılı Kanun’un 15/1. maddesi uyarınca tayin olunan ” 25 gün adli para” cezasından TCK’nin 62. maddesi uyarınca (1/6) oranında indirim yapılırken ” 20 gün adli para ” cezası yerine, hesap hatası yapılarak “21 gün adli para” cezasına ve TCK’nin 52/2. maddesi gereğince gün para cezası 20 TL’den çevrilerek sonuç cezanın “400TL” yerine “420 TL” olarak hatalı hesaplanması suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, hükmün TCK’nin 62/1. maddesinin uygulandığı fıkradan ” 21 gün ” ibaresi çıkartılarak yerine “20 gün” ibaresinin ve yine TCK’nin 52/2. maddesi uygulanarak sonuç cezanın bulunduğu fıkrasından “420 TL” ibaresi çıkartılarak yerine “400 TL” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.