YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/5713
KARAR NO : 2019/3757
KARAR TARİHİ : 25.02.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Katılan sanık … müdafiinin, 10.08.2015 havale tarihli gerekçeli temyiz dilekçesi içeriğinden, sadece sanık … hakkında katılan …’e yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünü sanık müdafii sıfatıyla temyiz ettiği anlaşılmakla, bu hüküm ile sınırlı olarak yapılan incelemede;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanığın yaralama eylemi sonucunda katılanın hem yaşamını tehlikeye sokan bir duruma hem de kemik kırığına neden olacak şekilde yaralanmış bulunması karşısında, bu durumun ancak temel cezanın belirlenmesinde alt sınırdan uzaklaşma nedeni yapılabileceği, sanığın sadece en ağır sonuç olan yaşamını tehlikeye sokan bir duruma neden olacak şekilde yaralama eyleminden sorumlu olacağı gözetilmeden, TCK’nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d-son maddelerine göre uygulama yapıldıktan sonra TCK’nin 87/3. maddesi uyarınca cezanın artırılması suretiyle sanığa fazla ceza tayini,
2) Sanığın cezasından, “tanık beyanlarıyla sabit olduğu üzere sanık …’nin atılı kasten yaralama eylemini diğer sanığın kendisine yönelik hakaret ve kasten yaralama eyleminin doğurduğu ağır haksız tahrik sonucu gerçekleştirdiği” şeklindeki gerekçe ile 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesi uyarınca makul oranda indirim uygulanması gerekirken, TCK’nin 3. maddesinde belirtilen orantılılık ilkesine aykırı olacak şekilde (2/3) oranında indirim uygulanması suretiyle eksik ceza tayini,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 25.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.