Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2018/5332 E. 2018/19065 K. 06.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/5332
KARAR NO : 2018/19065
KARAR TARİHİ : 06.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Avonos Cumhuriyet Başsavcılığının 21.12.2011 tarihli iddianame içeriğine göre; sanık hakkında TCK’nin 86/1, 87/3, 53, 58. sevk maddeleri uyarınca kamu davasının açıldığı, hükmünde talep edilen sevk maddeleri doğrultusunda verildiği anlaşıldığından tebliğnameninin (3) numaralı bozma düşüncesine ve 5237 sayılı TCK’nin 62. maddesinde belirtilen (1/6) takdiri indirim oranının azami miktar olması sebebiyle, mahalli mahkemenin (1/13) oranında indirim yapmasında bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamenin (4) numaralı bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Yargılama sırasında ve karar tarihinde, başka suçtan aynı yargı çevresi içinde bulunan Nevşehir E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olan sanığın, duruşmalardan bağışık tutulması yönünde talebinin olmadığı ve bu yönde herhangi bir karar verilmediği halde, duruşmalara getirtilmeden yokluğunda yargılama yapılarak hüküm kurulması suretiyle CMK’nin 194. ve 196/1. maddelerine aykırı davranılarak sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
2) Mağdurun tüm tedavi evrakları, film ve grafiler ve raporlarıyla birlikte Adli Tıp Kurumu Şube Müdürlüğüne sevkinin yapılarak, 5237 sayılı TCK’nin 86. ve 87. maddelerindeki tüm unsurları kapsayacak şekilde yeniden raporunun aldırılmasından sonra sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
3) Sanık hakkında hüküm kurulurken, 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 87/3, 62, 50/1-a, 52/2., maddeleri uyarınca sonuç cezanın 7.300 TL adli para cezası olarak belirlenmesi gerekirken, uygulama hatası yapılarak 2 defa 3.600 TL adli para cezasına hükmedilmek suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini,
4) Kabule göre; müştekinin kemik kırığının hayat fonksiyonlarını ağır (4.) derecede etkileyecek nitelikte olduğunun kabul edilmesine göre, 5237 sayılı TCK’nin 87/3. maddesinde kemik kırığının hayat fonksiyonlarındaki etkisine göre cezanın yarısına kadar artırılabileceğinin öngörülmesi, adli tıp kriterlerinde de kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarını etkileme derecelerinin hafif (1. derece), orta (2. ve 3. derece) ve ağır (4., 5. ve 6. derece) olarak sınıflandırılması karşısında, 5237 sayılı TCK’nin 87/3. maddesi uyarınca kırığın hayat fonksiyonlarına etkisi dikkate alınarak makul oranda bir artırım yapılması gerekirken, 5237 sayılı TCK’nin 3. maddesindeki orantılılık ilkesini ihlal edecek şekilde (1/12) oranında artırım yapılmak suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini,5) 5237 sayılı TCK’nin 58. maddesinin sadece hapis cezasına uygulanabileceği gözetilmeden, “hükmedilen adli para cezasının ödenmediği takdirde, cezanın hapse çevrilmesi durumunda, Nevşehir Ağır Ceza Mahkemesinin 2010/20 Esas-2010/63 Karar sayılı ilamı ile TCK’nin 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine,” karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın saklı tutulması kaydıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06.12.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.