Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2018/5289 E. 2018/19267 K. 11.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/5289
KARAR NO : 2018/19267
KARAR TARİHİ : 11.12.2018

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Beraatlere, mahkumiyete dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında müşteki …’a yönelik hakaret ve mağdur … Ülkü’yü kasten yaralama suçlarından verilen beraat kararlarına yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığın hakkındaki beraat kararlarının gerekçesi dışında temyizde hukuki yararının olmadığı ve gerekçeye yönelik bir temyizin de bulunmadığı anlaşıldığından, 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince temyiz talebinin istem gibi REDDİNE,
2) Sanık hakkında müşteki …’u kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 11.12.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.