YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/5288
KARAR NO : 2018/18450
KARAR TARİHİ : 28.11.2018
Taksirle yaralama suçundan sanık …….ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 89/1, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 1.500,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair ….(kapatılan) 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 13.02.2014 tarihli ve 2013/534 Esas, 2014/157 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin mercii ….2. Asliye Ceza Mahkemesinin 13.03.2014 tarihli ve 2014/48 değişik iş sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 18.04.2018 tarih ve 2018/878 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 30.04.2018 tarih ve 2018/34828 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, olay günü sanığın hastane ortamında karşılaştığı mağdur …. ile “sen benim kim olduğumu öğrenememişsin, benim arkamdan iş çevireni yaşatmam, o motora binmeyeceksin” diyerek tartıştığı, mağdur ….’in katılan…. ile motosiklete binip ayrılmasının ardından sanığın sevk ve idaresinde bulunan…. plaka sayılı aracıyla mağdur …. ve katılan….’yı takip edip seyir halindeyken arkadan çarpıp yaralanmalarına neden olduğuna dair iddia ve kabule göre; sanığın katılan….’ya yönelik iddianamede konu edilen kasten yaralama suçunun sübut bulmasına rağmen 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 225/1. maddesine aykırı şekilde eylemlerin bölünmesi neticesinde, yazılı şekilde taksirle yaralama suçundan cezalandırılmasına karar verilemeyeceği gözetilmeksizin, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK’nin 309.maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; ….2. Asliye Ceza Mahkemesinin 13.03.2014 tarihli ve 2014/48 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nin 309/4. maddesi gereğince aleyhe sonuç doğurmamak üzere kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 28.11.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.