Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2018/4981 E. 2018/18767 K. 04.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/4981
KARAR NO : 2018/18767
KARAR TARİHİ : 04.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
KATILANLAR : …, …, …
HÜKÜM : Beraatlere dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık … hakkında katılan …’e yönelik tehdit suçu ve katılanlar … ve …’e yönelik kasten yaralama suçlarından verilen beraat hükümleri ile sanıklar … ile … haklarında katılanlar … ve …’e yönelik kasten yaralama suçlarından verilen beraat hükümlerine yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Katılan sanık … müdafiinin temyiz isteminin sanık müdafii sıfatıyla beraat eden sanık … lehine hazine aleyhine vekalet ücreti ödenmesi gerektiğine ilişkin olduğu belirlenerek yapılan incelemede,
Aynı dava kapsamında sanıklar …, … ve …’ün katılan sanık …’a yönelik kasten yaralama suçundan haklarında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar verilmiş olup, hükmün (7.) numaralı paragrafında anılan sanıkların karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin uyarınca katılan … lehine vekalet ücreti ödemesine dair hüküm kurulduğu görüldüğünden, tebliğnamenin sanık … hakkında verilen beraat kararları yönünden sanık … lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca vekalet ücreti ödenmesine karar verilmesi gerektiğine ilişkin bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafii ile katılanlar Mustafa, Ramazan ve Halime vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık … hakkında katılan …’e yönelik kasten yaralama suçundan verilen beraat hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;

Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın eylemini işlediği sırada meşru savunmada sınırı aşmasının mazur görülebilecek heyecan veya korkudan ileri geldiğinin kabul edilmesi nedeniyle, sanık hakkında 5271 sayılı CMK’nin 223/3-c maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde sanığın CMK’nin 223/2-d maddesi uyarınca beraatine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan … vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeple, 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesi gereğince hüküm fıkrasının (6.) bölümündeki “TCK’nun 25/1, 27/2 ve CMK 223/2-d maddeleri uyarınca sanığın Beraatine” ibaresinin çıkarılarak yerine “5237 sayılı TCK’nin 27/2 ve 5271 sayılı CMK’nin 223/3-c maddeleri uyarınca sanığa ceza verilmesine yer olmadığına” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.12.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.