Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2018/4792 E. 2018/19274 K. 11.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/4792
KARAR NO : 2018/19274
KARAR TARİHİ : 11.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyete dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Mağdur …’ın 16.07.2010 tarihli cezaevinde alınan ifadesinde sanığın boncuk örmede kullandığı tığ ile sol gözünün altına vurduğunu beyan etmesine ve hakkında ….Devlet Hastanesi’nce olay tarihinde tanzim edilen 14.07.2010 tarihli adli rapor formunda; “sağ ve sol temporal bölgede yüzeyel ödem, sol zygomatik kemik hizasında 0,5×0,5 cm lineer yırtık (yüzeyel deri) olduğu” şeklindeki yaralanmasından bahsedilmesine rağmen, ….Devlet Hastanesi plastik cerrahi uzmanınca verilen 21.06.2012 tarihli adli raporda; “plastik cerrahi muayenesinde sağ malar bölgede yaklaşık 1 cm lik skarın çehrede sabit esere neden olduğu” tespiti yapılarak, bu raporun 12.03.2012 tarihinde aynı hastanenin beyin cerrahi uzmanınca düzenlenen ve içeriğinde bir patoloji tespit edilemediğini bildiren rapor bulgularına göre yapıldığının belirtildiği, bu haliyle olay tarihli ilk raporun plastik cerrahi uzmanınca değerlendirilmediği anlaşıldığından, mağdurun tüm raporları, tedavi evrakları ve varsa grafileri ile birlikte en yakın adli tıp kurumuna gönderilerek, yaralanmasının yüzünde sabit ize veya sürekli değişikliğe neden olup olmadığı ile TCK’nin 86 ve 87. maddesindeki ölçütlere göre yaralanmasının niteliği hususunda duraksamaya yer vermeyecek şekilde kesin raporu alınmaksızın, eksik kovuşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2) Sanığa ek savunma hakkı verilmeden, iddianamede ve görevsizlik kararında yazılı bulunmayan cezayı artıran 5237 sayılı TCK’nin 86/1 ve 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK’nin 226. maddesine aykırı davranılması,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
-1-

Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle, 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanığın ceza miktarı itibariyle kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 11.12.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.

-2-