Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2018/4552 E. 2018/18034 K. 22.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/4552
KARAR NO : 2018/18034
KARAR TARİHİ : 22.11.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyetlerine dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1)Sanık …’nin eylemine uyan, 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d 87/1-son maddeleri uyarınca, cezasının 5 yıldan az olamayacağı anlaşıldığından 5271 sayılı CMK’nin 196/2 maddesi gereğince istinabe suretiyle sorguya çekilemeyeceğinin gözetilmemesi,
2)Mağdur … hakkında düzenlenen,…. Devlet Hastanesinin 07.09.2012 tarihli doktor raporunun hüküm kurmaya elverişli olmaması karşısında, mağdura ait tüm doktor raporları ve tedavi evraklarının varsa grafileri ile birlikte temin edilerek en yakın Adli Tıp Kurumuna gönderilip, mağdurun yaralanmasının niteliği konusunda duraksamaya yer vermeyecek şekilde kesin raporu alındıktan sonra, sanıkların hukuki durumun tespit ve tayini gerektiği gözetilmeksizin, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi,
3)Sanıkların aşamalarda, arazi anlaşmazlığından çıkan kavgada kendilerininde yaralandığını belirtmesine, adli muayene raporlarındaki yaralanma bulguların da savunmalarını doğrulamış olmasına, olayın başlangıcına ilişkin taraflar arasında birbirinden farklı beyanlar bulunmasına ve ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının belirlenemediğinde, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas 367 Karar sayılı kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Dairemizin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında da kabul edildiği üzere, şüpheli kalan bu halin sanıklar lehine 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
4)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,

Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22.11.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.