Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2018/4486 E. 2018/19311 K. 11.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/4486
KARAR NO : 2018/19311
KARAR TARİHİ : 11.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karardan sonra sanığın denetim süresi içinde yeni bir suç işlemesi sebebiyle dosya yeniden ele alınıp bir hüküm kurulurken, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 141/3, 5271 sayılı CMK’nin 34, 230 ve 289. maddeleri ile Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05/05/2015 tarih ve 2014/145 Esas sayılı kararı uyarınca, mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak sağlayacak şekilde açık olması ve Yargıtayın bu işlevini yerine getirebilmesi için kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmelerin açık olarak gerekçeye yansıtılması gerekirken bu ilkelere uyulmadan gerekçeden yoksun olarak yazılı şekilde hüküm kurulması,
2) Sanık hakkında … (Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 07/12/2007 tarih, 2007/99 Esas ve 2007/328 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 86/2, 62, 52/2. maddeleri uyarınca verilen 3.000,00 TL adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün, sanık temyizi ile 13/09/2010 tarihinde Yargıtay 2. Ceza Dairesince sanık hakkında 5271 sayılı CMK’nin 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması yönünden değerlendirme yapılması gerektiğinden bahisle bozulduğu; … (Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 02/02/2011 tarih, 2010/659 Esas ve 2011/35 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 86/2 ve 62. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası verilerek hükmün açıklanmasının geri bırakıldığı, sanığın yeni suç işlemesi nedeniyle 23/01/2018 tarihinde hüküm açıklanırken sanık hakkında 5 ay hapis cezasına hükmedildiği anlaşılmakla, sanık hakkında kurulan 07/12/2007 tarihli ilk hükümde sanığın mahkum edildiği netice 3.000,00 TL adli para cezasına ilişkin mahkumiyetin, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 09/02/2016 tarih,

2014/71 Esas – 2016/42 Karar sayılı kararı ve 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi gereğince kazanılmış hak teşkil ettiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 11.12.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.