YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/3957
KARAR NO : 2018/19341
KARAR TARİHİ : 12.12.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Beraat, mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık …’un temyiz dilekçesinin incelenmesinde, sadece kendisi hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmünü temyiz ettiği, hakaret suçundan verilen adli para cezasına ilişkin temyiz isteminin bulunmadığı anlaşılmakla bu hüküm inceleme dışı tutulmuştur.
Katılan sanık …’ın ise hem kendisi hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünü hem de kendisine yönelik sanık …’nin yaralamaya teşebbüs suçundan beraatini temyiz ettiği anlaşılmakla yapılan incelemede;
1) Sanık … hakkında katılan …’a karşı kasten yaralamaya teşebbüs suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik katılanın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılanın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık … hakkında katılan …’ye karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hüküm kurulurken, 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 87/3. maddeleri gereğince belirlenen “1 yıl 2 ay” hapis cezası üzerinden TCK’nin 29. maddesi gereğince (2/4) oranında indirim yapıldığında, “7 ay” yerine “10 ay 15 gün” hapis cezasına hükmedilmesi ve yine TCK’nin 62. maddesi gereğince (1/6) oranında indirim yapıldığında sonuç cezanın “5 ay 25 gün” yerine “8 ay 22 gün” hapis cezası olarak hatalı hesaplanması suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, sanık hakkında TCK’nin 29.
maddesinin uygulandığı fıkradan “10 ay 15 gün” ibaresi çıkartılarak yerine “7 ay” ibaresinin eklenmesi, yine TCK’nin 62. maddesi uygulanarak sonuç cezanın bulunduğu fıkradan “8 ay 22 gün” ibaresi çıkartılarak yerine “5 ay 25 gün” ibaresinin eklenmesi ve yine sanık hakkında TCK’nin 50/1-f maddesi gereğince ceza miktarının yarısı kadar süre ile kamuya yararlı işte çalıştırma seçenek yaptırımına çevrildiği anlaşılmakla bu fıkradan “4 ay 11 gün” ibaresi çıkartılarak yerine “2 ay 27 gün” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
3) Sanık … hakkında katılanlar …,…,… e karşı tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a) Sanığın üzerine atılı tehdit suçunun 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 253. maddesine göre uzlaşma kapsamında kaldığı ve uzlaşmaya tabi olmayan başka bir suçla birlikte işlenmediği anlaşılmakla; sanık ile katılanlar arasında 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması lüzumu,
Kabule göre de;
b) 28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 72. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nin 231/8. maddesinde “Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez.” şeklinde değişiklik yapılmış ise de; suç tarihinden sonra yapılan söz konusu değişikliğin sanık aleyhine olduğu ve değişiklik tarihinden sonra işlenen suçlar bakımından uygulanabileceği gözetilmeden, yasal olmayan gerekçe ile sanığın denetim süresi içerisinde suç işlediği hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının bulunması nedeniyle hakkında 5271 sayılı CMK’nin 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.12.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.