YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/3512
KARAR NO : 2019/682
KARAR TARİHİ : 22.01.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, mahkumiyetlere dair
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık … hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık hakkında verilen dava sonuçlandırıcı nitelikte olmayan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara karşı 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi gereğince itiraz kanun yoluna gidilebilecek olup, CMK’nin 264. maddesine göre de, kanun yolunun ve merciin belirlenmesinde yanılma başvuranların haklarını ortadan kaldırmayacağından, katılanın temyiz talepleri itiraz niteliğinde kabul edilerek, itiraz merciince karar verilmek üzere, dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2) Sanık hakkında müşteki …’i kasten yaralama suçu ile müşteki …’yi kasten yaralamaya teşebbüs suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Olay günü sanığın çobanlığını yaptığı büyükbaş hayvan sürüsünün yonca bitkisini otlaması nedeniyle su içen hayvanların şişmeye başladıkları, sanığın durumu köyden birilerine bildirip, hayvanlardan 6 tanesini mundar olmamaları için kestiği, bu arada olay yerine gelen …’nin sanığa tekme attığı, sanığın köye doğru hareket halinde olduğu sırada kardeşinin kendisine getirdiği av tüfeği ile traktör üzerinde ardı sıra gelmekte olan mağdur …’a ateş ettiği, …’ın traktörün arkasına geçerek kendisini koruduğu, ancak sağ diz eklemi medial kısımda, sol deltoid (omuz) kasında ve humerusta yabancı cisim yaralanması oluştuğu, sonrasında sanığın kalabalık halde müştekiler …, … ve …’nin bulunduğu yere gelerek topluluğa doğru ateş etmek suretiyle müştekilerden dayısı …’i frontal sol bölgede ve sağ kulak iç arka kısımda saçma yarası oluşacak şekilde yaraladığı olayda, 5237 sayılı TCK’nin 43/3. maddesinde düzenlenen gerçek içtima kuralları gereğince toplu halde bulunan müştekileri yaralamak kastıyla av tüfeği ile ateş eden sanığın, müşteki …’e yönelik kasten yaralama suçunu işlediği gibi, müştekiler … ve …’ye yönelik eylemlerinin de kasten yaralama suçu ile aynı neviden olan kasten yaralamaya teşebbüs suçlarını oluşturduğu, bu nedenle sanığın müştekiler … ve …’yi kasten yaralamaya teşebbüs suçundan mahkumiyetine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamenin sanığın anılan müştekilere ilişkin kasten yaralamaya teşebbüs suçundan beraat etmesi gerektiğine ilişkin bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçe ve uygulamaya göre sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin kısmen istem gibi ONANMASINA,
3) Sanık hakkında müşteki …’ı kasten yaralama suçu ile müşteki …’yi kasten yaralamaya teşebbüs suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
a) Şişen hayvanların mundar olmaması için sanık tarafından kesildiğini görmesi üzerine müşteki …’nin sanığı tekmelediği, yine müşteki …’ın da jandarma tarafından alınan 21.09.2014 tarihli beyanından, sanığın eylemi öncesinde sanığa küfür ettiği anlaşıldığından, sanığın cezalarında TCK’nin 29. maddesi uyarınca haksız tahrik nedeniyle asgari oranda (1/4) indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle fazla ceza tayini,
b) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
c) Adli emanetin 2014/1807 sırasında kayıtlı ruhsatlı av tüfeğinin sanığın babası …’ya ait olmasına rağmen sahibine iadesi yerine TCK’nin 54. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerle, 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 22.01.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.