Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2018/3239 E. 2018/17250 K. 13.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/3239
KARAR NO : 2018/17250
KARAR TARİHİ : 13.11.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyetlere, beraate dair

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık … hakkında katılan …’ı kasten yaralamaya teşebbüs suçundan verilen beraat hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılanın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık … hakkında müşteki …’yı kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında tekerrür hükümleri uygulanırken, 5275 sayılı Kanun’un 108/2. ve 5237 sayılı TCK’nin 58/7. maddeleri dikkate alınarak, tekerrüre esas mahkûmiyetlerden en ağır cezayı içeren Hüyük(Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesinin 13.04.2011 tarihinde kesinleşmiş, 15.03.2011 tarih ve 2010/89 Esas – 2011/20 Karar sayılı 5237 sayılı TCK’nin 86/2 ve 51. maddeleri gereğince hükmolunan 4 ay hapis cezasına ilişkin mahkûmiyet hükmünün tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, ….(Kapatılan) Sulh Ceza Ceza Mahkemesinin 27.09.2010 tarihinde kesinleşmiş, 14.06.2007 tarih ve 2007/156 Esas – 2007/246 Karar sayılı 765 sayılı TCK’nin 456/4. maddesi gereğince hükmolunan 2 ay hapis cezasının tekerrüre esas alınması,

-1-

Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeple, 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının sanık hakkındaki
(A-1) bölümünün tekerrür uygulanmasına ilişkin (7.) paragrafındaki “…. Sulh Ceza Mahkemesinin 2007/156 esas – 2007/246 karar sayılı ilamı ile” ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine, “Hüyük(Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesinin 13.04.2011 tarihinde kesinleşmiş, 15.03.2011 tarih ve 2010/89 Esas – 2011/20 Karar sayılı 5237 sayılı TCK’nin 86/2 ve 51. maddeleri gereğince hükmolunan 4 ay hapis cezasına ilişkin ilamı ile” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, “tekerrüre esas alınacak hapis cezası bakımından CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına”,
3) Sanık hakkında müşteki …’u kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Sanığa ek savunma hakkı verilmeden, iddianamede yazılı bulunmayan cezayı artıran 5237 sayılı TCK’nin 86/3-e maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK’nin 226. maddesine aykırı davranılması,
b) Sanığın temyizi üzerine Dairemizin 12.04.2016 tarihli ilamı ile bozulan ….(Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesinin 14.01.2014 tarih ve 2012/461 Esas – 2014/18 Karar sayılı ilk hükümde sanığın sonuç ceza olarak 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi karşısında, 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden temyize konu hükümde 1 ay 25 gün hapis cezası verilmesi suretiyle sanığa fazla ceza verilmesi,
c) Sanık hakkında tekerrür hükümleri uygulanırken, 5275 sayılı Kanun’un 108/2. ve 5237 sayılı TCK’nin 58/7. maddeleri dikkate alınarak, tekerrüre esas mahkûmiyetlerden en ağır cezayı içeren Hüyük(Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesinin 13.04.2011 tarihinde kesinleşmiş, 15.03.2011 tarih ve 2010/89 Esas – 2011/20 Karar sayılı 5237 sayılı TCK’nin 86/2 ve 51. maddeleri gereğince hükmolunan 4 ay hapis cezasına ilişkin mahkûmiyet hükmünün tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, ….(Kapatılan) Sulh Ceza Ceza Mahkemesinin 27.09.2010 tarihinde kesinleşmiş, 14.06.2007 tarih ve 2007/156 Esas – 2007/246 Karar sayılı 765 sayılı TCK’nin 456/4. maddesi gereğince hükmolunan 2 ay hapis cezasının tekerrüre esas alınması,
d) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
-2-

Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle, 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 13.11.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.

-3-