YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/3029
KARAR NO : 2018/17413
KARAR TARİHİ : 14.11.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat
TEMYİZ EDENLER : Sanık …, sanık … müdafii, katılan sanık … ve katılan … vekili

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Katılan sanıklar … ve … müdafii, katılan sıfatıyla sanıklar … ve … hakkındaki mahkumiyet hükümlerini temyiz ettiğini sanık sıfatıyla ise müvekkili Musa hakkında verilen beraat hükmünü vekalet ücreti verilmemesi nedeniyle temyiz ettiğini açıkca belirtmekle bu kapsamla sınırlı olarak yapılan incelemede;
Sanık …’ın katılan …’yı kasten yaralama, sanık …’nın katılan …’i kasten yaralama suçlarından açılan kamu davaları ile ilgili zamanaşımı süresi içinde hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
1)Sanık … hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun’a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olup temyiz kabiliyeti bulunmadığından sanık …’ın, katılan … vekilinin temyiz istemlerinin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2)Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan kurulan beraat hükmü ile sanık … hakkında mala zarar verme suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;

-1-

Sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazlarının sadece vekalet ücretine hasren olduğu anlaşılarak yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık … müdafiinin ve sanık … müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
3)Sanıklar … ve … hakkında katılan …’ı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz incelemesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Kendisini vekil ile temsil ettiren katılan lehine, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’ın, sanık … müdafiinin, katılan … vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesi gereğince, hükümlerin sonuna “Katılan kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince hesaplanan 1500 TL maktu vekalet ücretinin sanıklardan eşit olarak alınarak katılana verilmesine” cümlesinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.11.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.