YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/2980
KARAR NO : 2018/19350
KARAR TARİHİ : 12.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
MÜŞTEKİ SANIKLAR : …, …
HÜKÜM : Hükmün açıklanmasının geri bırakılması, beraat, mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
….Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen iddianame ile sanık … hakkında müşteki …’e karşı kasten yaralama suçunu ve yine sanıklar…,…,… hakkında müşteki … ‘a karşı kasten yaralama suçlarını da işlediklerinden bahisle cezalandırılmaları talep edilmiş olmasına rağmen, mahkemece yapılan yargılama sonucunda bu suçlar yönünden herhangi bir karar verilmediği anlaşılmış ise de; ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 08.12.2015 tarih ve 2015/1-640 Esas – 2015/496 sayılı kararında belirtildiği üzere; sanıklar hakkında iddianameyle dava açıldıktan sonra hüküm verilmesinin unutulması durumunda, ortada temyize konu olabilecek bir hüküm bulunmadığından, bu eksikliğin bozmaya konu edilmesi mümkün olmayıp, karara bağlanmayan iddiayla ilgili zamanaşımı süresi içerisinde mahallinde her zaman hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
Sanık … hakkında müşteki … e karşı kasten yaralama suçundan ve sanıklar …,…,…. hakkında katılan …’ya karşı kasten yaralama suçundan kurulan hükümlerin açıklanmasının geri bırakılması kararlarına yönelik müşteki … ve katılan … vekilinin temyiz isteği itiraz mahiyetinde kabul edilerek … 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/734 değişik iş sayılı kararı ile reddine karar verildiğinden, müşteki…. ve katılan … vekilinin bu kararlara yönelik itirazları inceleme dışı tutulmuştur.
Müşteki …. ve vekilinin 11.11.2013 tarihli duruşmada sanıklardan şikayetçi olup kamu davasına katılma talebinde bulundukları, yine müşteki sanık … ve vekilinin de 26.06.2013 tarihli duruşmada şikayetçi olduklarını beyan ettikleri halde

katılma iradelerinin sorulmadığı, sanıkların cezalandırılmasını talep eden müştekiler vekillerinin süresinde temyiz dilekçesi verip, hükümleri temyiz ederek katılma iradelerini gösterdikleri anlaşılmakla, müştekiler…,… n 5271 sayılı CMK’nin 260/1. ve 237/2. maddeleri uyarınca hükümleri temyize hakları bulunduğundan katılan olarak kabullerine karar verilerek yapılan incelemede;
1) Sanık … hakkında katılan …’e karşı kasten yaralama suçundan ve sanıklar …,…,… hakkında katılan …’ya karşı kasten yaralama suçundan kurulan hükümlerin açıklanmasının geri bırakılması kararlarına yönelik sanıklar müdafiin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 gün 2009/13-12 sayılı kararı uyarınca, sanıklar hakkında 5271 sayılı CMK’nin 231. maddesi gereğince verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının, aynı Kanun’un 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil olup temyizi mümkün bulunmadığından, itiraz mercii tarafından tetkik edilmek üzere, temyizen incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2) Sanık … hakkında katılan …’a karşı hakaret suçundan; sanıklar …,…,… hakkında katılan …’e karşı kasten yaralama suçundan ve yine sanıklar…,…,…. hakkında katılan …’ya karşı kasten yaralama suçundan kurulan beraat hükümlerine yönelik katılanlar …,…,… vekillerinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılanlar …,…,… vekillerinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
3) Sanık … hakkında katılan …’ya karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK’nin 51. maddesi gereğince hapis cezası ertelenen sanık hakkında, aynı maddenin 3. fıkrası gereğince belirlenen denetim süresinin 1 yıldan az olamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, hükmün TCK’nin 51/3. maddesi gereğince denetim süresi belirlenmesine ilişkin fıkrasından, “3 ay 10 gün” ibaresi çıkartılarak yerine “1 yıl” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

4) Sanıklar Cem ve Aykut hakkında katılan …’e karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık …, katılan … vekili ve üst Cumhuriyet savcısının temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmedilen uzun süreli hapis cezaları ertelenen sanıklar yönünden, Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Sanıklar hakkında hüküm kurulurken, 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 86/3-e maddeleri gereğince belirlenen “1 yıl 6 ay” hapis cezası üzerinden TCK’nin 87/3. maddesi gereğince (1/2) oranında artırım yapıldığında cezanın “1 yıl 15 ay” yerine “2 yıl 3 ay” olarak belirlenmesi ve bu ceza miktarı üzerinden TCK’nin 62. maddesi gereğince (1/6) oranında indirim yapıldığında, sonuç cezanın “1 yıl 10 ay 15 gün” hapis cezası yerine “1 yıl 11 ay” olarak hatalı hesaplanması suretiyle fazla ceza tayini,
b) 5237 sayılı TCK’nin 51/3. maddesindeki “cezası ertelenen hükümlü hakkında, bir yıldan az, üç yıldan fazla olmamak üzere, bir denetim süresi belirlenir. Bu sürenin alt sınırı, mahkûm olunan ceza süresinden az olamaz” şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak, mahkum olunan ceza süresinden daha az denetim süresi belirlenmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …, katılan … vekili ve üst Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK’un 322. maddesi gereğince, sanıklar hakkında TCK’nin 87/3. maddesinin uygulandığı fıkralardan “2 yıl 3 ay” ibaresi çıkartılarak yerine “1 yıl 15 ay” ibaresinin eklenmesi, TCK’nin 62. maddesi uygulanarak sonuç cezanın bulunduğu fıkralardan “1 yıl 11 ay” ibaresi çıkartılarak yerine “1 yıl 10 ay 15 gün” ibaresinin eklenmesi ve yine hükümlerin TCK’nin 51/3. maddesi gereğince denetim süresi belirlenmesine ilişkin fıkralarından “1 yıl 1 ay” ibaresi çıkartılarak yerlerine “1 yıl 10 ay 15 gün” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.12.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.