Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2018/2778 E. 2019/2 K. 07.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/2778
KARAR NO : 2019/2
KARAR TARİHİ : 07.01.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet ve beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık …’nin katılanlar …, … ve …’e yönelik yaralama eylemleri nedeniyle kurulan mahkumiyet hükümlerine ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
5271 sayılı CMK’nın 231/8. maddesine, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 72. maddesi ile eklenen “Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanması geri bırakılmasına karar verilemez.” şeklindeki hükmün ancak yürürlük tarihinden sonra işlenen suçlar bakımından uygulanabileceği gözetilmeden, adli sicil kaydına göre engel mahkumiyeti bulunmayıp, hakkında takdiri indirim maddesi uygulanan ve tekrar suç işlemeyeceği yönündeki olumlu kanaat sonucunda cezası ertelenen sanık hakkında daha önce hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiğinden ve bu nedenle şartları oluşmadığından bahisle CMK’nın 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeple 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
2) Sanık …’nin katılan …’ye yönelik hakaret eylemi nedeniyle kurulan beraat hükmüne yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Oluşa göre, sanık …’un katılan sanık …’a yönelik kulanmış olduğu sözlerin, salt katılanın toplum nezdinde onur, şeref ve saygınlığı rencide etmeye yönelik olduğu ve bu haliyle hakaret suçunu oluşturacağı gözetilmeden, suçun unsurlarının belirlenmesinde yanılgıya düşülerek, sanığın mahkumiyeti yerine beraatine hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan … vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeple 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 07.01.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.