Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2018/2601 E. 2019/9 K. 07.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/2601
KARAR NO : 2019/9
KARAR TARİHİ : 07.01.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet ve beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanıklar … ve … hakkında mağdurlar … ve …’a yönelik eylemleri nedeniyle kurulan mahkumiyet hükümlerine ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
a) Görgü tanığı bulunmayan somut olayda tarafların olayın çıkış nedenini ve gelişimini farklı anlattığı ve alınan adli raporlarında karşılıklı yaralanma bulgularına yer verilmiş olması ve sanıklar … ile …’in aksi ispatlanamayan savunmaları gözönüne alınarak haklarında 5237 sayılı TCK 29 maddesi gereğince haksız tahrik hükümleri uygulanması gerekirken, yazılı şekilde uygulanmaması,
b) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … müdafiinin ve sanık …’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun BOZULMASINA,
2) Sanık … hakkında katılan …’a yönelik eylemi nedeniyle kurulan beraat hükmüne ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
Karşılıklı kavga şeklinde gerçekleşen olayda sanık …’nin haksız tahrik altında kasten yaralama suçundan sorumlu tutulması yerine koşulları bulunmadığı halde eylemin meşru savunma kapsamında kaldığının kabulü ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan … vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun BOZULMASINA, 07.01.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.