YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/2457
KARAR NO : 2018/17917
KARAR TARİHİ : 21.11.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Hükmün açıklanmasının geri bırakılması, beraat, mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına karşı katılan … vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına karşı başvurulacak yasa yolu 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesinde hiçbir istisna öngörülmeksizin “itiraz” olduğu belirtilmekle, itiraz mercii tarafından incelenerek karar verilmek üzere temyizen incelenmeyen dosyanın mahalli mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2)Sanık … hakkında tehdit ve hakaret suçlarından kurulan beraat hükümlerine yönelik katılan … vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Katılan sanık … müdafiinin yüzüne tefhim edilen hükümlere karşı verdiği 06.05.2015 tarihli süre tutum dilekçe içeriğine göre temyiz isteminin “sanık” sıfatı ile sınırlı olduğu, 27.07.2015 tarihli gerekçeli temyiz dilekçesinde ise diğer sanık hakkında kurulan hükümleri de katılan vekili sıfatıyla temyiz ettiği, katılan sıfatıyla verdiği dilekçenin 1412 sayılı CMUK’un 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal temyiz süresi geçirildikten sonra verildiği anlaşılmakla, “katılan vekili” sıfatıyla yapmış olduğu temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE,
3)Sanık … hakkında hakaret suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik sanık … müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık müdafiinin temyiz itirazının vekalet ücreti verilmemesine hasredildiği anlaşılarak yapılan incelemede;
-1-
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık … müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
4)Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık … müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 28.01.2018 tarihli ve 2017/12-463 Esas – 2018/20 Karar sayılı kararı uyarınca, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde 5237 sayılı TCK’nin 52/4. maddesi gereğince hapse çevrileceği ihtarı yapılmış ise de 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesi infaz aşamasında re’sen gözetileceğinden tebliğnamenin bu husustaki düşüncesine iştirak edilmemiş bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
a)İlk haksız hareketin kimden geldiğinin tespit edilemediği gerekçesiyle 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasında, TCK’nin 3. maddesi uyarınca orantılılık ilkesi dikkate alınarak asgari oranda indirim yapılması gerekirken sanık hakkında (1/3) oranında indirim yapılmak suretiyle eksik ceza tayin edilmesi,
b)Sanığın adli sicil kaydının bulunmaması, 5271 sayılı CMK’nin 231/5. maddesinin uygulanmasını kabul etmesi ve katılanın 21.01.2014 tarihli celsede olaydan dolayı kaybolan parası haricinde maddi zararının bulunmadığını beyan etmesi karşısında, maddi zarar tazmin şartı gerçekleşmediği şeklindeki dosya içeriği ile uyumsuz, yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile 5271 sayılı CMK’nin 231.maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumunun uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydı ile 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 21.11.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.