YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/2340
KARAR NO : 2018/17365
KARAR TARİHİ : 14.11.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz dilekçesinin “sanık müdafii” sıfatıyla verildiği, sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz edildiği, mağdur sıfatı ile kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz isteminin bulunmadığı anlaşılmakla yapılan incelemede;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 86/2, 53/1. maddeleri gereğince kamu davası açıldığı, söz konusu basit yaralama suçunun 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile 5271 sayılı CMK’nin 253. ve 254. maddelerinde yapılan değişiklikten önce de uzlaşma kapsamında bulunduğu, sanık ve katılanın uzlaşmak istemediği, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.10.2018 tarih, 2018/394 Esas – 2018/478 sayılı kararında da belirtildiği üzere, düzenlemenin yürürlüğe girdiği tarihten önce usulüne uygun olarak yapılan uzlaşma tekliflerinin geçerli olduğu ve bu nedenle uzlaşma teklifi yapılmış ve kabul edilmemiş olan dosyalarda yeniden uzlaşma teklifi yapılmasına gerek bulunmadığı anlaşılmakla, tebliğnamedeki bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazların reddine, ancak;
Hükmün esasını oluşturan kısa kararda sanık hakkında daha az cezayı içeren ilam tekerrüre esas alındığı halde, gerekçeli kararın hüküm fıkrasında, sanık aleyhine olacak şekilde daha ağır ceza içeren ilamın tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320

sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, kısa kararın TCK’nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin fıkrasından “Milas 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2006/599 Esas – 2009/381 Karar sayılı 10 ay hapis cezasına ilişkin ilamı” ibaresi çıkartılarak yerine “Milas 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2007/202 Esas – 2008/142 Karar sayılı 2 yıl 1 ay hapis cezasına ilişkin ilamı” ibaresinin eklenmesi ancak; tekerrüre esas alınan ceza miktarı yönünden CMUK’un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.11.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.