YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/2287
KARAR NO : 2019/215
KARAR TARİHİ : 08.01.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığına

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Müşteki sanığın kovuşturma aşamasında 27.03.2015 tarihli celsede alınan beyanında, sanıktan şikayetçi olduğunu ve kamu davasına katılmak istediğini belirttiği halde bu hususta bir karar verilmediği; müşteki sanık müdafiinin süresinde temyiz dilekçesi verip, hükmü temyiz ederek katılmak iradesini gösterdiği anlaşılmakla, müşteki sanık …’un 5271 sayılı CMK’nin 260/1. ve 237/2. maddeleri uyarınca hükmü temyize hakkı bulunduğundan katılan olarak, müşteki sanık müdafiinin ise katılan sanık müdafii olarak kabulüne karar verilerek yapılan incelemede;
1) Katılan sanık … hakkında sanık …’ı yaralaması nedeniyle kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun’a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca hükmün kesin nitelikte bulunduğundan katılan sanık müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık … hakkında katılan sanık …’u yaralaması nedeniyle kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 25/1. maddesi delaletiyle CMK’nin 223/2-d maddesi uyarınca beraat kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasından “işledikleri kabul edildiğinden TCK 25/1 e uygun olarak sanıklar hakkında CMK 223/3-c maddesi gereğince AYRI AYRI CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA” ibaresinin çıkartılarak yerine “işlediği kabul edildiğinden TCK’nin 25/1. maddesi delaletiyle CMK’nin 223/2-d maddesi gereğince sanığın BERAATİNE” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.01.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.