Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2018/1819 E. 2018/17387 K. 14.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/1819
KARAR NO : 2018/17387
KARAR TARİHİ : 14.11.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Müştekiden sonra son sözün sanığa verilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nin 216/3. maddesine aykırı davranılması,
2)Sanık hakkında 27.11.2012 tarihli kararla kasten yaralama suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın 24.12.2012 tarihinde kesinleşmesinden sonra denetim süresi içinde …. 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 30.05.2017 tarihli ve 2016/273 Esas – 2017/270 Karar sayılı ilamıyla TCK’nin 86/2, 62, 51. maddeleri gereğince erteli 3 ay 10 gün hapis cezası, TCK’nin 106/1-1, 62, 51. maddeleri gereğince erteli 8 ay 10 gün cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, hükümlerin 14.06.2017 tarihinde kesinleştiği, 5271 sayılı CMK’nin 253/3. maddesinin 2. cümlesine göre; “Uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte işlenmiş olması halinde uzlaşma hükümleri uygulanmaz” hükmü dikkate alındığında, suç tarihinde 5237 sayılı TCK’nin 106/1-1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçunun uzlaşma kapsamında olmadığı, bu suçla birlikte işlenen TCK’nin 86/2. maddesinde düzenlenen kasten yaralama suçunun da bu nedenle uzlaştırma kapsamında olmadığı, 6763 sayılı Kanun değişikliği ile tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alındığı anlaşıldığından söz konusu ihbar edilen ilamdaki her iki suç yönünden kanun değişikliği kapsamında uzlaşma hükümlerinin uygulanıp uygulanmadığı mahkemesinden sorularak anılan suçlar yönünden uzlaştırma işleminin olumlu sonuçlanmış olması durumunda, sanığın denetim süresinde işlediği başkaca kasıtlı suçlardan mahkum olup olmadığı tespit edilip sonucuna göre, açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanıp açıklanmayacağının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,

-1-

Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 14.11.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.