Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2018/1301 E. 2018/17943 K. 21.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/1301
KARAR NO : 2018/17943
KARAR TARİHİ : 21.11.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyetlerine, beraatine, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık … hakkında 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararlara yönelik temyiz incelemesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına karşı başvurulacak yasa yolunun 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesinde itiraz olduğu ve itiraz mercii tarafından bu konuda karar verildiği anlaşılmakla temyizen incelenmeyen dosyanın mahalli mahkemesine gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2) Sanık … hakkında mağdur …’i yaralamaya azmettirme suçundan verilen beraat kararı ile sanık … hakkında mağdur …’i kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık … yönünden, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye göre o yer Cumhuriyet savcısı ile sanık … müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin isteme uygun olarak ONANMASINA,
3) Sanıklar hakkında müşteki …. ’e yönelik kasten yaralama suçu ile sanık … hakkında 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;

Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine ancak;
a) Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükümde, 5237 sayılı TCK’nin 86/1. maddesi uyarınca temel ceza olarak belirlenen 1 yıl hapis cezasının TCK’nin 86/3-e maddesi uyarınca (½) oranında artırılması ile 1 yıl 15 ay hapis cezasına, TCK’nin 87/3 maddesi uyarınca (½) oranında artırılması ile 1 yıl 28 ay 15 gün hapis cezasına ve TCK’nin 29. maddesi uyarınca (¼) oranında indirim yapılması ile 1 yıl 18 ay 11 gün hapis cezasına, TCK’nin 62. maddesi uyarınca (1/6) oranında indirim yapılması ile 1 yıl 13 ay 9 gün hapis cezasına hükmolunması gerekirken hesap hatası yapılarak yazılı şekilde hüküm tesisi ile sanık hakkında fazla ceza tayini,
b) Sanık … hakkında 5237 sayılı TCK’nin 86/1. maddesi uyarınca temel ceza olarak belirlenen 1 yıl hapis cezasının TCK’nin 86/3-e maddesi uyarınca (½) oranında artırılması ile 1 yıl 15 ay hapis cezasına, TCK’nin 87/3 maddesi uyarınca (½) oranında artırılması ile 1 yıl 28 ay 15 gün hapis cezasına ve TCK’nin 62. maddesi uyarınca (1/6) oranında indirim yapılması ile 1 yıl 21 ay 22 gün hapis cezasına hükmolunması gerekirken hesap hatası yapılarak yazılı şekilde hüküm tesisi ile sanık hakkında fazla ceza tayini,
c) Sanık … hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına esas alınan hükmün sanığın 18 yaşından küçükken işlemiş olduğu suça ait olduğu, TCK’nin 58/5 maddesi uyarınca bu hükmün tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesi uyarınca, hüküm fıkrasındaki “2 yıl 3 ay” ibarelerinin yerine “1 yıl 15 ay”, “3 yıl 4 ay 15 gün” ibarelerinin yerine “1 yıl 28 ay 15 gün”, sanık … hakkındaki hükümde yer alan “2 yıl 6 ay 11 gün” ibaresinin yerine “1 yıl 18 ay 11 gün” ve “2 yıl 1 ay 9 gün” ibaresinin yerine “1 yıl 13 ay 9 gün” ibaresinin ve sanık … hakkındaki hükümde yer alan “2 yıl 9 ay 22 gün” ibaresinin yerine “1 yıl 21 ay 22 gün” ibarelerinin yazılması ve yine sanık … hakkındaki hüküm

fıkrasının tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin kısmının karar metninden çıkarılması ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.11.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.