YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/12708
KARAR NO : 2019/822
KARAR TARİHİ : 23.01.2019
Basit yaralama suçundan sanık …’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 86/3-e, 62 ve 52. maddeleri uyarınca 300 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5 yıl denetim süresi belirlenmesine dair Adana 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 22.06.2009 tarihli ve 2008/459 Esas, 2009/662 sayılı kararının 23.07.2009 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde 15.11.2012 tarihinde kasıtlı olarak işlediği 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’na muhalefet suçundan Adana 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 04.07.2013 tarihli ve 2013/270 Esas ve 2013/1469 sayılı kesin kararıyla mahkûm edildiğinin ihbar edilmesi üzerine, hakkındaki hükmün açıklanması ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 86/3-e, 62 ve 52. maddeleri uyarınca 300 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair anılan Mahkemenin 28.12.2017 tarihli ve 2017/685 Esas, 2017/1722 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 06.12.2018 tarih ve 2018/13991 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17.12.2018 tarih ve 2018/101396 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, sanığın yokluğunda verilen 22.06.2009 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 35. maddesi uyarınca tebliğ edilerek kesinleştirildiği anlaşılmakta ise de, anılan maddede yer alan “Kendisine veya adresine kanunun gösterdiği usullere göre tebliğ yapılmış olan kimse, adresini değiştirirse, yenisini hemen tebliği yaptırmış olan kaza merciine bildirmeye mecburdur. Bu takdirde bundan sonraki tebliğler bildirilen yeni adrese yapılır. Adresini değiştiren kimse yenisini bildirmediği ve adres kayıt sisteminde yerleşim yeri adresi de tespit edilemediği takdirde, tebliğ olunacak evrakın bir nüshası eski adrese ait binanın kapısına asılır ve asılma tarihi tebliğ tarihi sayılır.” hükmü dikkate alındığında sanığa son tebligatın yapıldığı adrese tebligat çıkarılmadan doğrudan anılan madde uyarınca tebliğ yapıldığı, son tebligatın yapıldığı adrese tebligatın yapılmaması ve yeni adresi de tespitinin mümkün olmaması halinde Tebligat Kanunun’un 35. maddesi gereği tebliğ işleminin yapılması gerektiği cihetle, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının henüz kesinleşmemiş olduğu ve denetim süresi başlamadığı gözetilmeden yazılı şekilde hükmün açıklanmasına karar verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK’nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Adana 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 28.12.2017 tarihli ve 2017/685 Esas, 2017/1722 sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nin 309/4. maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 23.01.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.