YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/12705
KARAR NO : 2019/819
KARAR TARİHİ : 23.01.2019
Kasten yaralama suçundan sanık …’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 2.000,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Muğla Sulh Ceza Mahkemesinin 04.06.2013 tarihli ve 2010/932 Esas, 2013/631 sayılı kararının kesinleşerek infazına geçilmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suç işlediğinin ihbar edilmesi üzerine hükmün açıklanması ile 5237 sayılı Kanun’un 86/2, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 2.000,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Muğla 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 12.05.2015 tarihli ve 2015/211 Esas, 2015/306 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 17.12.2018 tarih ve 2018/14937 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 21.12.2018 tarih ve 2018/103476 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, mahkemece sanığın kovuşturma aşamasında savunmasının usulüne uygun şekilde tespit edilmediğinin anlaşılması karşısında, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 195. maddesindeki istisnai durumlar dışında sanığın savunması alınmadan mahkumiyet hükmü kurulmasının mümkün olmadığı gözetilmeden, savunma hakkı kısıtlanmak suretiyle yazılı şekilde karar verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK’nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında Muğla Sulh Ceza Mahkemesinin 04.06.2013 tarihli ve 2010/932 Esas, 2013/631 sayılı hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararında TCK’nin 86/2, 62, 52/2. maddeleri gereğince bir kez 2.000,00 TL Adli para cezasıyla cezalandırılmasına karar verilmesine karşın, denetim süresinde suç işlediğinden bahisle açıklanan Muğla 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 12.05.2015 tarihli ve 2015/211 Esas, 2015/306 sayılı kararında şikayetçiler … ve …’u yaralamaktan TCK’nin 86/2, 62, 52/2. maddeleri gereğince iki kez 2.000,00 TL Adli para cezasıyla cezalandırılmasına karar verilmesi,
2) 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/11. fıkrasında yer alan “Denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlemesi veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülüklere aykırı davranması halinde, mahkeme hükmü açıklar. Ancak mahkeme, kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getiremeyen sanığın durumunu değerlendirerek; cezanın yarısına kadar belirleyeceği bir kısmının infaz edilmemesine ya da koşullarının varlığı halinde hükümdeki hapis cezasının ertelenmesine veya seçenek yaptırımlara çevrilmesine karar vererek yeni bir mahkumiyet hükmü kurabilir.” şeklindeki düzenleme nazara alındığında, mahkemece duruşma açılmasını müteakip, sanığın CMK’nin 195. maddesindeki meşruhatı taşıyan çağrı kağıdı ile celp edilmesi, varsa diyecekleri sorulup, anılan fıkra uyarınca değerlendirme yapıldıktan sonra hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, CMK 176/2 ve CMK 98/2. madde meşruhatlarını taşıyan çağrı kağıdı tebliği ile yazılı şekilde karar verilmesi, hususlarının da kanun yararına bozma sebebi yapılıp yapılmayacağının takdiri için dosyanın Adalet Bakanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, takdir hakkı kullanıldıktan sonra diğer kanun yararına bozma istemlerinin incelenmesine; 23.01.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.