Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2018/12636 E. 2019/7094 K. 03.04.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/12636
KARAR NO : 2019/7094
KARAR TARİHİ : 03.04.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık … hakkında kasten yaralamaya teşebbüs suçundan verilen karara yönelik katılan müdafinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi gereğince “Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına itiraz edilebilir” hükmü gereğince, bu kararlara karşı itiraz yasa yoluna başvurulması mümkün olup, kararın temyiz kabiliyeti olmadığından dosyanın incelenmeksizin İADESİNE,
2) Sanık … hakkında mala zarar verme suçundan verilen karara yönelik katılan müdafinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan müdafinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
3) Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan verilen karara yönelik sanık müdafinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan ilama konu TCK’nin 86/2 maddesinde düzenlenen kasten yaralama suçu, 02.12.2016 tarihli yasa değişikliğinden önce de uzlaşma kapsamında olduğundan, tebliğnamenin bu husustaki bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a- Olay sırasında müştekinin sanığa küfür ettiği, ardından sanığın aracına tekme atıp zarar verdiği, eline aldığı sopa ile sanığa vurmaya teşebbüs ettiği, ancak sanığın elindeki sopa ile buna engel olduğu, dinlenen tanık beyanları ile bu hususların doğrulandığı, tüm dosya kapsamından ilk haksız hareketin müştekiden geldiği açıkça anlaşılmakla, sanık lehine 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b- Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.