YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/1253
KARAR NO : 2018/2835
KARAR TARİHİ : 21.02.2018
Kasten yaralama suçundan suça sürüklenen çocuk …’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 7/2. maddesi delaleti ile 86/1, 86/3-e, 31/3 ve 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 3 yıl denetim süresi belirlenmesine dair Gebze 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/02/2015 tarihli ve 2014/418 esas, 2015/126 sayılı kararının itiraz edilmeden kesinleşmesini müteakip, sanığın deneme süresi içerisinde kasten yeni bir suç işlemesi nedeniyle yapılan ihbar üzerine, 5237 sayılı Kanun’un 86/1, 86/3-e, 31/3 ve 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, anılan Kanun’un 50/1-a maddesindeki seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesine yer olmadığına dair Gebze 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/11/2017 tarihli ve 2017/285 esas, 2017/670 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığı’nın 23.01.2018 tarih ve 2018/383 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 26.01.2018 tarih ve 2018/6848 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede; 5237 sayılı Kanun’un 50/3. maddesinde yer alan “Daha önce hapis cezasına mahkum edilmemiş olmak koşuluyla, mahkum olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş bulunanların mahkum edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir” şeklindeki hüküm gereğince, suç tarihinden önce hapis cezasına mahkum edilmediği anlaşılan suça sürüklenen çocuk hakkında tayin olunan kısa süreli hapis cezasının 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 50/3. maddesi uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasındaki seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK’nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığı’nın kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Gebze 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/11/2017 tarihli ve 2017/285 esas, 2017/670 sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nin 309/4.maddesinin (d) bendi gereğince kanun yararına BOZULMASINA; daha önce hapis cezasına mahkumiyeti olmayan sanığın cezasının TCK’nin 50/1-d maddesi gereğince 5 ay süre ile ikamet ettiği mücavir alan sınırları içerisindeki internet kafelere gitmekten yasaklanma tedbirine çevrilmesine, infazın bu şekilde yapılmasına, hükmün diğer kısımlarının aynen bırakılmasına; dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE; 21.02.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.