Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2018/12367 E. 2019/7346 K. 04.04.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/12367
KARAR NO : 2019/7346
KARAR TARİHİ : 04.04.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Katılan …’un 07.08.2015 tarihli temyiz dilekçesi içeriğine göre hükmü sadece adli emanete kayıtlı paranın kendisine iadesi için temyiz ettiği anlaşıldığından bu kapsamla sınırlı olarak yapılan incelemede;
1) Katılan …’un temyiz itirazlarının incelenmesinde;
İddianamede katılana iadesi istenen adli emanete kayıtlı para hakkında bir karar verilmemiş ise de, bu hususta zamanaşımı süresince mahallinde karar verilmesi mümkün görüldüğünden dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2) Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı ile TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
3) Sanık … hakkında kumar oynanması için yer ve imkan sağlanması suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a) Sanık hakkında temel hürriyeti bağlayıcı ceza alt sınırdan tayin edilmesine karşın, hürriyeti bağlayıcı ceza yanında tayin olunan adli para cezasının farklı gerekçe göstermeksizin alt sınırın üstünde tayini suretiyle çelişkiye düşülmesi,

Kabule göre de;
b) Hükmolunan hapis cezası yönünden; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesi gereğince hak yoksunları uygulanırken, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas – 2015/85 Kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 04.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.