Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2018/1235 E. 2018/17352 K. 13.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/1235
KARAR NO : 2018/17352
KARAR TARİHİ : 13.11.2018

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
KATILAN SANIKLAR : …, …
HÜKÜM : Mahkumiyetlere, beraate dair
katılan sanık … müdafii, katılan … vekili

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Katılan sanık … müdafiinin koşulları bulunmadığından duruşmalı inceleme isteminin 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 318. maddesine göre reddine karar verilerek yapılan incelemede;
Sanık … hakkında 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan açılan kamu davası ile ilgili olarak bir hüküm kurulmamış ise de, zamanaşımı süresince hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
1) Sanık … hakkında katılan …’ı kasten yaralamaya teşebbüs suçundan verilen beraat hükmü ile sanık … hakkında katılan …’ı kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmünde, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan sanık … müdafii ile katılan sanık … ve müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık … hakkında katılan … ile mağdurlar … ve …’ı kasten yaralama suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;

-1-

Tekerrüre esas mahkumiyet hükmü bulunan sanığın cezalarının 5237 sayılı TCK’nin 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Sanık hakkında katılan … ile mağdurlar … ve Nergiz’i kasten yaralama suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerinde;
1) Aralarında öncesinde husumet bulunan taraflardan katılan sanık … ile katılan sanık … arasındaki bakkal önündeki kavgadan sonra, sanık …’ın temyiz dışı sanık …’ın evine girip, oradan aldığı tüfek ile Ömer’in ikametinden imamın evi denen yere, buradan da sokağa atladığı, sanığın elindeki tüfek ile düştüğü yerden kalkmadan, öncesinde duydukları tabanca sesine olay yerine gelen ve Gökhan’ın yakınları olan katılan … ile mağdurlar … ve Nergiz’e doğru 4 kez ateş ederek katılan …’ı hayati tehlike geçirecek, mağdur …’ı organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflamasına neden olacak, mağdur …’i ise basit tıbbi müdahale ile giderilemez nitelikte yaraladığı olayda, sanığın katılan … ile mağdurlar … ve Nergiz’i doğrudan kast ile yaraladığı halde, olayda uygulama yeri bulunmayan 5237 sayılı TCK’nin 21/2. maddesi uyarınca olası kast nedeniyle sanığın cezalarından indirim yapılması suretiyle sanığa eksik cezalar tayin edilmesi,
2) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
b) Sanık hakkında mağdur …’ı kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmünde, sanığa ek savunma hakkı verilmeden, iddianamede yazılı bulunmayan cezayı artıran 5237 sayılı TCK’nin 87/1-a maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK’nin 226. maddesine aykırı davranılması,
c) Sanık hakkında mağdur …’i kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmünde, mağdur …’in yaralanmasına ilişkin İzmir Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesince tanzim edilen 13.07.2009 tarihli adli raporda; “sol humerus proksimalinde milimetrik boyutta cilt laserasyonu mevcut olduğu, adli olgu bildirim formunda belirtilen sol humerus proksimalindeki milimetrik boyutta cilt laserasyonu ateşli silah yarası (saçma yarası) olarak değerlendirildiğinde yaralanmasının basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek nitelikte olduğu” tespitinin yapıldığı, bu haliyle raporun hüküm kurmaya elverişli olmadığının anlaşılması karşısında, mağdurun tüm tedavi evrakları, doktor raporları ile varsa grafilerinin en yakın Adli Tıp Kurumu Şube Müdürlüğüne gönderilip, meydana gelen yaralanmasının basit tıbbi müdahaleyle giderilebilecek ölçüde

-2-

hafif olup olmadığı ve TCK’nin 86 ve 87. maddelerindeki ölçütlere göre yaralanmasının niteliği konusunda duraksamaya yer vermeyecek şekilde kesin raporu alındıktan sonra, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayini gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … müdafii ile katılan … vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerle, 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, sanık hakkında mağdurlar … ile Nergiz’e yönelik kasten yaralama suçlarından verilen mahkumiyet hükümleri yönünden, CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 13.11.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.

-3-