YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/12247
KARAR NO : 2019/6771
KARAR TARİHİ : 01.04.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanık … hakkında kasten yaralama ve gece vakti konut dokunulmazlığını bozma suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik sanığın temyiz talebinin incelenmesinde;
a) Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas olduğu kabul edilen Mersin 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 11.11.2013 tarih ve 2013/531 Esas – 2013/748 Karar sayılı ilamı ile hükmolunan 3.000,00 TL adli para cezasının karar tarihi itibariyle kesin nitelikte olması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeksizin mükerrir kabul edilerek, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 58. maddesinin uygulanması,
b) Kabule göre, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA,
2) Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik üst Cumhuriyet savcısının temyiz talebinin incelenmesinde;
a)Mahkemenin “…katılan sanık …’un müşteki …’ın evine gece vakti gelip kapıyı çaldığı, …’ın gelenin … olduğunu anlaması üzerine kapıyı açmadığı, …’ın evinin bahçeli olduğu, evin kapısına gelene kadar evin eklentisi olan bahçeden geçmek gerektiği, …’ın aynı ilçede oturan abisi …’yı telefon ile aradığı, bunun üzerine katılan sanık …’in olay yerine hızla gelip diğer katılan sanık … ile kavgaya tutuştukları, aralarında …’ın evinin girişindeki merdivenlerde boğuşma yaşandığı, katılan sanıkların dengelerini kaybederek merdivenlerden yuvarlandıkları, genel adli muayene raporuna göre katılan sanık …’un BTM ile giderilemeyecek, katılan sanık …’in ise BTM ile giderilebilecek nitelikte yaralandıkları…” şeklindeki kabulü karşısında; sanık … hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 29.maddesi uyarınca haksız tahrik hükümlerinin uygulanmaması,
b) Sanık … hakkında hem bir daha suç işlemeyeceği konusunda olumlu kanaat oluşmadığından hükmolunan hapis cezasının 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 51.maddesi uyarınca ertelenmesine yer olmadığına, hem de tekrar suç işlemeyeceği konusunda kanaat oluşması nedeniyle hapis cezasının aynı yasa maddesi uyarınca ertelenmesine karar verilerek çelişkili hüküm tesisi,
c) Kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında TCK’nin 53/4. maddesi gereğince, TCK’nin 53/1. maddesinde belirtilen hak yoksunluklarına hükmolunamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, üst Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 01.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.