Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2018/12238 E. 2019/1323 K. 28.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/12238
KARAR NO : 2019/1323
KARAR TARİHİ : 28.01.2019

Kasten yaralama suçundan sanık …’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 86/3-a, 62/1, 50/1-a ve 52/2. maddeleri uyarınca 3.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Ankara 27. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.12.2017 tarihli ve 2017/413 Esas, 2017/585 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 20.11.2018 tarih ve 2018/11878 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 28.11.2018 tarih ve 2018/94758 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Her ne kadar Ankara 27. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 19.12.2017 tarihli kararda, sanık ile müştekinin resmi nikahlı eş olduklarından bahisle cezada artırım yapılmış ise de, sanığa atılı suçun 24.02.2017 tarihinde işlendiği, dosya kapsamına göre de sanık ve müştekinin Ankara 11. Aile Mahkemesinin 27.05.2016 tarihinde kesinleşen 2015/2058 Esas, 2016/219 sayılı kararı ile boşandıkları görülmekle suç tarihinde tarafların evli olmadıklarının anlaşıldığı, bu kapsamda sanığın eyleminin 5237 sayılı Kanun’un 86/2. maddesinde düzenlenen basit yaralama suçuna uyduğu ve belirtilen suçun soruşturulması ve kovuşturulmasının şikayete bağlı olduğu, müştekinin de 19.12.2017 tarihli birinci oturumda alınan ifadesinde şikayetçi olmadığını beyan ettiği anlaşıldığından, kamu davasının aynı Kanun’un 73/4 ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/8. maddeleri uyarınca düşürülmesi yerine, yazılı şekilde sanığın mahkumiyetine karar verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK’nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Ankara 27. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.12.2017 tarihli ve 2017/413 Esas, 2017/585 sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nin 309/4. maddesinin (d) bendi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, sanık hakkında açılan kamu davasının 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 73/4. maddesi delaletiyle 5271 sayılı CMK’ nin 223/8. maddesi gereğince mağdur …’ın şikayeti söz konusu olmadığından DÜŞÜRÜLMESİNE, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 28.01.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.