YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/12220
KARAR NO : 2019/817
KARAR TARİHİ : 23.01.2019
Basit yaralama suçundan sanık …’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 29/1, 62/1 ve 52. maddeleri uyarınca 500,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Demirci Asliye Ceza Mahkemesinin 11.09.2018 tarihli ve 2018/18 Esas, 2018/76 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 03.12.2018 tarih ve 2018/15448 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10.12.2018 tarih ve 2018/98583 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre;
1) Sanık hakkında müştekiyi silahtan sayılan odunla yaraladığından bahisle Demirci Cumhuriyet Başsavcılığınca 86/2-3-e maddesi gereğince cezalandırılması iddiasıyla kamu davası açılmasına rağmen, mahkemesince eylemin silahla olup olmadığı tartışılmaksızın sanığın basit yaralama suçundan mahkumiyetine karar verilmesinde,
2) Kabule göre, mahkemesince yapılan yargılama sırasında sanığın üzerine atılı silahlı yaralama suçunun vasıf değiştirerek basit yaralama suçuna dönüştüğü ve mahkemesince sanığın 5237 sayılı Kanun’un 86/2. maddesi gereğince cezalandırılması yoluna gidildiği, bununla birlikte sanığın üzerine atılı basit yaralama suçunun şikayete tabi olup uzlaştırma kapsamında bulunduğunun anlaşılması karşısında, kovuşturma aşamasında gerek karar tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı Kanun’un 253. maddesi gereğince, gerekse 6763 sayılı Kanun değişikliği öncesi haliyle anılan Kanun’un 253. maddesi gereğince taraflara uzlaştırma teklif edilmediği, 5271 sayılı Kanun’un 231/5. maddesinde uzlaşma hükümlerinin saklı tutulması nedeniyle uzlaştırmaya tabi suçlarda öncelikle uzlaştırma işlemlerinin yerine getirilmesi gerektiği gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK’nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Demirci Asliye Ceza Mahkemesinin 11.09.2018 tarihli ve 2018/18 Esas, 2018/76 sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nin 309/4. maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, 1 no’lu bozma nedeni yönünden aleyhe sonuç doğurmamasına, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 23.01.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.