Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2018/11038 E. 2019/6414 K. 26.03.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/11038
KARAR NO : 2019/6414
KARAR TARİHİ : 26.03.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Katılan vekilinin sanığın katılan …’e karşı kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Katılan …’in, sanığın katılan …’e yönelik yaralama suçundan açılan davaya katılma ve bu suçtan kurulan hükmü temyize yetkisi bulunmadığından, katılan vekilinin bu suça yönelik temyiz isteminin CMUK’un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Katılan vekilinin sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a) Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre, katılanın aşamalarda alınan istikrarlı beyanlarında sanığın kendisini yaraladığını beyan etmesi, beyanını destekleyen Sincan Devlet Hastanesinin 02.07.2012 tarihli raporunda ”Sırtında sağda skapular bölgede ve yine sağda lomber bölgede birer adet sarı renkte 1 cm. çaplı eski ekimoz bulgusu, sağ bacakta 3 adet yine sarı renkte birer cm çaplı eski ekimoz mevcut, hayati tehlikesinin bulunmadığı” tespit edilmesine göre; sanığın üzerine atılı suçtan mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken, yerinde olmayan gerekçe ile yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
b) Yargılama sırasında tanık olarak dinlenen ve aynı zamanda katılan …’un babası olan Nurettin’in beyanı, savcılık aşamasında pedagog huzurunda alınan ifadede katılanın zeka geriliği olabileceği yönündeki pedagog kanaati gereğince, TCK’nin 86/3-b kapsamında katılanın beden ve ruh bakımından kendisini savunmayacak durumda olup olmadığını tespit edip sonucuna göre sanığının hukuki durumunun belirlenmesinin gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.