YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/10888
KARAR NO : 2019/6427
KARAR TARİHİ : 27.03.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyete, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında müşteki …’ı kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara yönelen temyiz itirazlarının incelemesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına karşı başvurulacak yasa yolu 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesinde hiçbir istisna öngörülmeksizin itiraz olduğu belirtilmekle, itiraz merci tarafından incelenerek karar verilmek üzere temyizen incelenmeyen dosyanın mahalli mahkemesine gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2) Sanık hakkında mağdur …’i kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelen temyiz itirazlarının incelemesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) İddianamede talep edilmediği ve görevsizlik kararında yer verilmediği halde, sanığa 5271 sayılı CMK’nin 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmeden, 5237 sayılı TCK’nin 87/1-son maddesinin sanık aleyhine uygulanmasına karar verilmesi suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
b) Sanığın mağduru silahla yaraladığının mahkemece kabul edildiği olayda, sanık hakkında TCK’nin 86/1 maddesi uyarınca hükmolunan 1 yıl hapis cezasının TCK’nin 86/3-e maddesi uyarınca yarı oranda artırılarak 1 yıl 6 ay hapis cezasına hükmolunması gerektiği halde,yazılı şekilde uygulama ile 1 yıl hapis cezasına hükmolunması,
c) Sanığın mağduru yüzünde sabit ize neden olacak şekilde yaralaması nedeniyle cezasında artırım yapılırken, uygulama maddesi olan TCK’nin 87/1-c maddesinin uygulama maddesi olarak gösterilmemesi,
d) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 27.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.