YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/10061
KARAR NO : 2019/9748
KARAR TARİHİ : 07.05.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık hakkında müşteki …’a karşı kasten yaralama eylemi nedeniyle kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun’a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık hakkında müşteki …’a karşı kasten yaralama eylemi nedeniyle kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
İlk haksız hareketin kimin tarafından yapıldığının belirlenememesi sebebiyle; TCK’nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasında CGK’nin 22.10.2002 tarih 2002/4-238 Esas ve 2002/367 Karar sayılı kararı ve TCK’nin 3. maddesi uyarınca orantılılık ilkesi dikkate alınarak sanık hakkında (1/4) oranında indirim yapılması gerekirken, (2/3) oranında indirim yapılmak suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanık hakkında hüküm kurulurken, 5237 sayılı TCK’nin 86/1. ve 86/3-e maddelerine göre ceza miktarı belirlendikten sonra, aynı Kanun’un 87/1-d maddesinin tatbiki neticesinde, ceza miktarının 5 yılın altında kalması halinde TCK’nin 87/1-son maddesi gereğince 5 yıla çıkartılması gerekirken; doğrudan TCK’nin 87/1-d-son maddesi işaret edilerek yazılı şekilde uygulama yapılmak suretiyle TCK’nin 61. maddesine aykırı davranılması, sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Kısa karar ve gerekçeli kararın hüküm fıkrasında, sanığın “TCK’nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 29/1, 62. maddeleri uyarınca; 1 yıl 4 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına” ilişkin uygulamadan sonra “sanığa verilen adli para cezasının, sanığın ekonomik durumu, günün ekonomik koşullarına göre TCK 52/2 maddelerince günlüğü takdiren 20-TL’den 1500-TL adli para cezası ile cezalandırılmasına,” şeklinde yazılmak suretiyle sehven kopyalama hatası yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasından “sanığa verilen adli para cezasının, sanığın ekonomik durumu, günün ekonomik koşullarına göre TCK 52/2 maddelerince günlüğü takdiren 20-TL den 1500-TL adli para cezası ile cezalandırılmasına,” şeklindeki bendin çıkartılması suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.