YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/8939
KARAR NO : 2018/4541
KARAR TARİHİ : 14.03.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyetlerine dair
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanıklar hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Sanık … hakkında müşteki … ’u kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin olarak neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama niteliğindeki “yüzde sabit iz”in basit tıbbi müdahale giderilmesinin mümkün bulunmadığı gözetilip, sanığa verilen temel cezanın 5237 sayılı TCK’nin 86/1. maddesi gereğince tayin olunması gerekirken, TCK’nin 86/2. maddesinin esas alınması suretiyle ceza tayini, sonuç ceza doğru olarak uygulandığı ve sonuca etkili olmadığından ve yine Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık … müdafii ile sanık …’un temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin isteme uygun olarak ONANMASINA,
2) Sanık … hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde:
02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nin 253. maddesi uyarınca sanığa isnat edilen TCK’nin 151/1. cümlesi kapsamındaki mala zarar verme suçu uzlaşma kapsamına alınmış ise de, 5271 sayılı CMK’nin 253/3. maddesi uyarınca uzlaşma kapsamında olmayan silahla kasten yaralama suçu ile birlikte işlenmesi sebebiyle, tebliğnamenin bu yöndeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine ancak;
a) Sanığın üzerine atılı kasten yaralama suçlarını haksız tahrik altında işlediği kabul edilerek, bu doğrultuda sanık hakkında kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlerde 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesi uyarınca indirim uygulandığı halde; sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünde haksız tahrik hükümleri uygulanmayarak hüküm fıkraları arasında çelişki yaratılması,
b) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerle 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14/03/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.