YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/8245
KARAR NO : 2018/2779
KARAR TARİHİ : 20.02.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle sanığın mahkumiyetine dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi neticesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, sanığın temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2) Sanık hakkında kasten yaralama ve tehdit suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi neticesinde;
Yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Bozüyük Asliye Ceza Mahkemesinin 06/05/2010 Tarih, 2009/466 Esas ve 2010/179 Karar sayılı ilamı ile sanık hakkında kasten yaralama ve tehdit suçlarından kurulan hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararların 07/06/2010 tarihinde kesinleşmesinden sonra denetim süresi içerisinde Gölpazarı Asliye Ceza Mahkemesinin 06/06/2014 Tarih, 2014/36 Esas ve 2014/88 Karar sayılı ilamıyla 5237 sayılı TCK’nin 106/1-1. cümle gereğince 6 al 7 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, söz konusu kararın 10/07/2014 tarihinde kesinleştiği anlaşılmakla; sanığın denetim süresi içinde işlediği ve ihbara konu tehdit suçunun, TCK’nin 106/1-1. cümlesi kapsamında bulunduğu, 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 253. maddesi ile yeniden düzenlenen uzlaşma müessesesi kapsamına alındığı anlaşılmakla; söz konusu ilamın akıbetinin mahkemesinden sorularak sonucuna göre, kararın açıklanma koşullarının oluşup oluşmadığının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle, 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 20.02.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.