YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/7522
KARAR NO : 2018/2624
KARAR TARİHİ : 20.02.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyetine dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Tanık …’ın 16.10.2014 tarihli kolluk ifadesinde; çıkan kavgada sanığın, mağdura yumruk attığını, yere düşen mağdura tekmelerle vurduğu yönündeki beyanının doktor raporu ile doğrulandığı, mahalli mahkemenin delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmediği anlaşılmakla tebliğnamenin (1) numaralı bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Karşıklıklı kavga şeklinde gerçekleşen olayda, ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği hususunda taraflar arasında farklı beyanlar bulunduğu, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas, 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu durum sanık lehine 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasını gerektirdiğinin gözetilmemesi,
2) Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Kararı da gözetilerek TCK’nin 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarına karar verilmesi gerektiğinin dikkate alınmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme kısmen uygun BOZULMASINA, 20.02.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.