YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/7417
KARAR NO : 2018/2005
KARAR TARİHİ : 13.02.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyete, ceza verilmesine yer olmadığına dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Katılan sanık müdafiinin temyiz dilekçesi içeriğinden, temyiz isteminin sanık … hakkında hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair karar ile sanık … hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
1) Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığa 5237 sayılı TCK’nin 86/1 ve 86/3-e maddesi uygulanarak verilen 1 yıl 6 ay hapis cezasının, TCK’nin uyarınca 87/1-d maddesi gereğince bir kat artırılması ile 2 yıl 12 ay hapis cezasına çıkartılması gerekirken, 3 yıl hapis cezası olarak belirtilmesi, sonuç ceza doğru olarak belirlendiği ve sonuca etkili olmadığından, bozma sebebi yapılmamıştır.
Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık … hakkında hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin karara yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 86/2 ve 125/1. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemi ile kamu davası açıldığı, sanık hakkında kasten yaralama suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılması, hakaret suçundan ise ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verildiği, 5237 sayılı TCK’nin 125/1. maddesinde düzenlenen hakaret suçunun uzlaşma kapsamında olup, soruşturma safhasında sanık … ile katılan …’in uzlaşma isteğinde bulunmalarına rağmen, 5271 sayılı CMK’nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi uygulanmadığı anlaşıldığından, uzlaştırma işlemleri yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayini gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebeple, 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, 13.02.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.